Darmadaðýn saçlarým, Ne de gözlerim lens. Adýmlarýmda çýkacak, Sanki son nefes. Sen, saçlarý kýzýl, Gözleri yeþilim. Ne kadar dünyan var, Ne düþünürsün kafanda ? Bir ileri, bir geri gidiyorum, Bu sessiz karanlýk sokaklarda Evinizi gözlüyorum. Çýkma sen cama Orda olmanýz yetiyor bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKUP ŞAHİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.