HERGÜN BİR YARIN UYAN
iþte çöktü siyahý üstüne gecenin ay ýþýðý vuruyor yüzene.
çýplak öksüz sessiz tirek korkular içinde .
kuþlar kurtlar inin de her kes gibi yarýn bekliyor yine.
kurulmuþ bir düzen dünya üzerinde .
Keskin býçak sýrtýna baðlanmýþ birde ince ipliðe hayat.
her gün ümitle yaþýyoruz ümitsizde yaþamaz lakin.
geçti ömür yarýnlar daha iyi olacak umudu ile.
dün de gülmedi hayat bu günde yine geliyor yarýn.
aç açýk evsiz barksýz çoluk çocuk iþsiz
boþ fileler sobalar yanmaz tütmez bacalar
umutla bakar yarýn için oyalanýr geçer ömürü
ömür biter gelmez yarýnýn ey insan
deðiþ bu kafaný deðiþ döktüðün bu arýn terini sor
sor bu mahus talihin niçin böyle neden sýrtnda kambur
sen aç açýk yaþamaya mahkum deðilsin hak ara paylaþ
her günün geçti geçiyor bak çöp içinde beklerken yarýný
taþýdýðýn yýllardýr siyasetci soyguncu yük yük deðil ihanetci
satýlýyor vatan uyan bak yarýn yarýn diyerek kanma
gitti hortumlara ülke kaynaklarý otel localarýnda uyan,
ah beklerken yarýný ömrün geçti gelmedi yarýn
her gün bir yarýn uyan
gülmedi yüzün ey insan
irfan kökten
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.