Ýþ bitmiþ ve ben köþemdeyim..
Hasta ruhlarýn kirli zaaflarýndan sus payýmý almýþ,
Bu bataklýkta kendimden baþka herkese ruhumdan masum zamanlar sunmaya çalýþýyordum...
Varolmayan bir insanýn hiç hissedilmemiþ duygularýný betimliyordum.
Son nefesimin ardýndan cehennem kapýlarýnda melek olacaðýmý ispat etmek hevesindeydim.
Tüm sevdiklerim yüreðimin üstünde
Tüm sevilmemiþliðim kasýklarýmýn arasýndan akýyordu.
En güzel yýllarýmý ne çabuk saymýþtým mazinin eline!
Karsýz kýþlarýn, güneþsiz yazlarýn, gri sonbaharlarýn arasýnda ezilen bir çiçeðin masalý; benim ilâhi komedyam..
Tanýdýðým onlarca insan, nefesim nefesinde sönen sayýsýz beden
Anlam verebilmek için savaþtýðým hayatýn acýmasýz gerçekleri.
Bense; gerçeklerin ortasýnda kayboldum, piþman oldum, yoruldum.
Sabahlarý karanlýða uyandým, geceleri aydýnlanýrken ben bitmeyen akþamlarýn uykularýnda söndüm..
Tamamlayamadýðým yüzlerce þiir kýrýntýsý.
Ellerim bomboþ, günâh kokuyorum.
Çirkin heveslerin arzularýný sývýyorum, kendimi unutarak.
Sonra kaybettiðim kendimi arýyorum yollar boyu.
Bir bakýyorum ki aslýnda çok tanýdýk bir coðrafya,
Anlýyorum bu coðrafya benim, yol olan benim .. Hani þu insanlarýn bakmadan ezip geçtiði...
Kapýyý her açýþýmda ayna gibi..Gerçekliðim yüzüme çarpýyor..
Camdan dýþarý her bakýþýmda nefesim týkanýyor.
Ben, asla geri gelmeyeceklerimi parçalayýp atmýþým.
Bir cümlenin virgülü bile etmemiþim hiçbir yaþanmýþlýkta.
Olmayan tesellileri beklemiþim yýllar boyu.
Yanlýþ durakta, asla gelmeyecek trenin tek yolcusu olmuþum...
Þimdi ayrýlýk gemisine binmek zamaný, hayat limanýndan...
Ece Ýslamoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.