kalbin düşsel avuntuları

I /



aþktý iþte
zamaný olmayan ýslak bir serzeniþ
oturdum ve öptüm yalnýzlýðýmý
sokak aralarýnda kurulmuþ masalar
gölgelerin kahkahalarý ruhumu kesti
þaþkýnca, alacalý konuþmalar en gürültüsüyle
ellerime dokundu buzlu bir rüzgâr
uykusu olmayan sabahlar benim sanki
ne çok düþsel kuruntular kafamýn içinde
buzlu bir raký ve roka eþliðinde
bahar öyle durdu yan komþunun asma dallarýnda



II /


aldým bütün düþlerimi yüklendim
rest dedim, restleþmek hayatla, genç werther’in acýlarýna sýðýnmak
bir serüven kuþu olmak veya günün heyecanýyla denize açýlmak
hangisi olmalý sayýlarýn yokluðunda, kapýlarýn yokluðunda ve kelimelerin
sabaha uyanabilir miyim, belki
belki de uyurum aþkýn kollarýnda sensiz


III /



rüyalarým çok çapkýn perdelerimi havalandýrdý ateþ ve buz
dudaklarýmý kemiren soluðun içine saklandým
saklanacak baþka bir yer mi vardý
saklandým iþte buz çözülürken ateþte
çektim yaramýn dikiþ tutan yüzüne seni
kanadým



IV /


hiçbir zaman aydýnlýk camlarým olmadý benim
kalkýp bakmadým döne- döne uçan kuþlara
korktum kayalýklara sürüklenen ilkbahardan
bir palyaçonun gülümsemesinde kar vardý
ah kalbim büyük çizgiler kalacak yine kanayan yaralarýnda
neden?


V /



sevgili
bahar duruyor iþte þu gördüðün sokaklarda
ben geceye sýðýnan kurþunkalem
taze sanrýlarým var kuþandým bir yangýnýn orta yerinde
bu sabah sesim ol, yangýným
ben edepsiz þiir, sen edepsiz bir þair
seviþelim mi su çeltiðe yürürken
rüzgârlý tepelerin eteklerinde
alfabeler daðýnýk þarký söylerken

olsun mu dem ve zehir
olsun…





Aysu








Sosyal Medyada Paylaşın: