Ağlama kalbim, hicranın ahıyla burkulma!
Her lahza geçip gidiyor seslenmeden
Simende bir iz býrakýyor lal olmuþ halinden, mütrebessim çehresinden
Ýdrakinm bu ahval üzere hayli fakirken, bilmem ki ne gelir hala þikayet etmekten
Bir ömür nedamet bu sinemdeyken, sürurun o izleri yüreðimden sessizce kaybolmuþken
Kime ne söylerim,kuytu köþemdeyim
Gelenin halinden ,geçip gidenin melalinden ne anlarým, kanadý kýrýlmýþ azadeyim
Hazanýn rengiyim, hüznün müdavimiyim, topraðýn yadettiði yalnýz kalan bir nefesim
Nerdeyim, hangi hal üzereyim, kýt aklýmla sanki sarhoþ olmuþ zavallý bir can-ý avareyim
Sýðýnýrým efkarýma ve derd-i gamýma
Aman vermeyen her bir sýzýya, yüreðimin dinmeyen sancýsýyla, sukut ettiren ahuzarýmla
Umut besledim yýllarca, hülyalar derledim yalnýzlýðýmla, yadýna eriþtiðim yarin nazýyla
Baþbaþa kaldým anýlarla, okumaya çekindiðim mektuplarýyla,hasret kaldýðým o kelamýna
Artýk bir çare olmadýðýna kani geldim
Þikayetlenmek ve nedamet içinde nefeslenmekten badirelerin sahraya anbean eriþtim
Hangi devanýn adresinde nefeslendim ve gönlümün þehredilmesine ýrsat verdim, inledim
Yýllarca kime ne söyledim, en yakýnlarýmdan gizledim o sessizliðin yalnýz müdavimiydim
Yýllara ne istiyorsunuz benden dedim
Figan eden halimi aþikar eyledim, bahtýma çaresiz kanaat ederek susmayý öðrendim
Kuytu köþelere meylettim, kanadý kýrýlým bir kuþ misaliydim, gözyaþalarýmla yürüdüm
Lafazanlýðý hiç sevmezdim, ne derlerin furyasýnda kefilsizdim,dramatik bir hal üzereydim
Dinlediðim þarkýlar içimi açýyordu
Sanki yýllara sari suskunluðumu þehreden birer tanýktý,içinde saklanýlan bir zamandý
Kiminin derdi, kiminin emeli, kiminin tükenmeyen hevesi vardý,bir an içinde ki harmandý
Giden ahýyla gitti, kalan umudun prangalarýnda tutulu kaldý, kalp neden hiç anlaþýlmadý
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.