Tipleme!

Kalýbýna baksan adam sanýrsýn,
Dýþ görünüþüne hep aldanýrsýn;
Yalnýz insan olmak adamlýk deðil,
Kendisi de bunun farkýnda deðil...

Sermayesi lâftýr, yaptýðý gaftýr,
Belki biraz saftýr, iþi hesaptýr;
Çalçene olmaksa pek iyi deðil,
Bu gidiþin sonu aydýnlýk deðil...

Çözüm gayretinde, aklý belinde,
Hüzün gözlerinde, gözü cebinde;
Paragöz olmasý hiç iyi deðil,
Para mutluluðun kaynaðý deðil...

Gerçek dostu var mý, kendisine sor,
Buna cevap vermek hakikaten zor;
Ýnsaný sever mi, hiç belli deðil,
Yüzü gülse bile sevimli deðil...

Mayýs, 1998
(Her Telden…, adlý eserimden.)
Sosyal Medyada Paylaşın: