SENSİZ SABAHLAR

Geceler siyahýn bürünmüþ sensiz hüzünde
Bedenim yokluðunda dünya yok gözümde
Seni düþünürken hisseder misin yüreðinde
Sensiz sabahlara uyanmak gelmez içimde

Her gece resimlerine bakarým aðlar gözlerim
Hüzün çöküyor yüreðime seni ne çok özlerim
Görmek istesem de göremem sensiz düþlerim
Sensiz sabahlara hiç uyanmak istemezdim

Eskiden gece karanlýklarýný çok severdim
Gökyüzünde yýldýzlarý sen diye seyrederdim
Hiç olmasýn sabah güneþ doðmasýn isterdim
Sensiz sabahlara hiç uyanmak istemezdim

Dokunsan bin ah iþitirsin sensiz yüreðime
Dökülen bütün hüzün yapraklarý üstümde
Ecelim gelir alýr bir gün sensizken beni de
Sensiz sabahlara uyanmak gelmez içimde

Çekmiyor artýk bu yürek çýtkýrýldým oldum
Senden gelen hiçbir sözü kaldýrmaz oldum
Düþüncelerim hayallerim beynime yük oldu
Sensiz sabahlara uyanmaksa bana haram oldu

Mutlu olmak bizimde hakkýmýz deðil mi?
Yýllarýn özlemi sarmýþ bu naçiz bedenimi
Sarýlsam sensiz sabahlara inat koklasam seni
Sensiz sabahlara uyanmak gelmiyor içimden þimdi

Ruhum daralýyor sevdana hasret yanmýþým
Sensiz hüzünde yüreðim aðlýyor bakýþlarým
Geçmiyor zaman bitmiyor günler sevdandayým
Sensiz sabahlara uyanmak istemem ben yastayým

Sosyal Medyada Paylaşın: