Ortalama bir aþkýn hüznündeydi mutluluðumuz. Sebebsiz ölümdü sanki ayrýlýk. Yalan örülü duvarlar çýkýyordu karþýsýna. Güneþ gözlü ihanetlerden baþka. Bu sefer gözler aþka mola veriyor, Seni seviyorum denilen ihmal insaný daha bir yoruyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET555 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.