MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GİTMEM LAZIM
SELEN SU

GİTMEM LAZIM


Beklemek,neyi ,neden beklediðini bilmeden
Ýçinde umut kýrýntýsý kalmadan,göz bebeklerindeki acý sonsuza hüküm verende...
Ah beklemek.
Küçük bir kýz çocuðu görüyorum,
yeþil boyalý kocaman ,demir parmaklýklarý olmayan,gül bahçesi önündemuntazam budanmýþ lükstürümler,
içinde kayýsý, erik ,dut aðaçlarýnýn bulunduðu bir bahçeye açýlan balkonda...
Küçük bir kýz çocuðu görüyorum,
Hafif yýrtýk çaðla yeþili,düðmeli eski model,
antika dedikleriçok kiþilik bir koltukta ve o balkonda
Küçük bir kýz çocuðu görüyorum,
elinde eski ama bembeyaz bir tül ,duak yapmýþ baþýna oynuyor gene o balkonda
Seher ayazýnda çýkmýþ yine hayalli,balkona..
karþýda sýra sýra gecekondular,deðil aslýnda
mustakil çiçekli, bakýmlý ama zengin aðzýyla gecekondular...
Ýçinde Ozenginlerin bilmediði komþular
Zülfiye Teyze, Hanife Teyze, Þakir Ustalar..
Ah Zülfiye Teyze,
En son el salladýðýn beyaz oyalý yazmanla,en son bana baktýðýn o balkonda ,
þimdi topraklar..
Anlamak;Bir metro çýkýþýnda yalnýz olmak gibi O kalabalýkta
Anlamak;Gözlerinden akan iki damla hasret gibidir bazen,
Bitmez,bitmez öyle hüzünlü ,öyle yalnýz öyle sabahsýz sabahlar
Ah Zülfiye Teyze erkendi gidiþin ama
Biz de kalmadýk orda...

Yýllar var , gördüðün küçük kýz yok o balkonda...
YAÞAMAK...Beþ katlý bir binanýn ikinci katýnda,
Dar sokaklý týklým týklým olan boþ kaldýrýmlý,
Güneþliði hiç açýlmayan karnlýk odalarda...

YAÞAMAK...Kapýnýn çalmadýðý gözlerin görmediði,
Balkonun olmadýðý üç metrekarelik süslü odalarda...

YAÞAMAK...
Kirlenmesin diye insanýn girmediði,modalý incili koltuklarda
Küçük bir kýz çocuðu görüyorum,Babasýyla otobüste,
ilk harflerin okuyor, ýþýklý yerine bakýp otobüsün,
Babasýna dönüyor ve heceliyor
DU-RA-CAK
Ama durmuyor , hayat devam ediyor
Keþke okelimeyle dursaydý zaman
Keþke dursaydý da ,durmak bilmeyen acýlar baþlamasaydý hiç
BABA
O küçük kýzýn okuduðu her þey, Anne gibi merhametli,sevgi dolu, kolu baðrý olan,
Baba gibi kalkan olsaydý ve herþey üç hecede dursaydý
DU-RA-CAK
Ýlk durakta inecek var

Þakir amca kopan çiçeklerine aðlýyor ,gitmem lazým
Hanife Teyze ,küçük kýzýný evlendiriyor,gitmem lazým
Mahmut Amca taksisinin kornasýna basarak geliyor,gitmem lazým
Songül merdivenlerden koþarak iniyor elinde topu,gitmem lazým
cavlak Amca çaylarý,þekerleri saklýyor zam geldi diye,gitmem lazým
Hey inecek var, býrakýn beni, kayboluyorum,
bizim durak çoktan geçti ,Gitmem lazým
Sevgi abla yine kocasýndan dertli,kocasý ondan dertli gitmem lazým
Kýymet Abla gelir sessiz sessiz kimse duymaz belki gitmem lazým
Ayýnýn burnuna halka takmýþlarakýllý insan gibi oynatmýþlar
Salih Dede pek sinirli sevmez fazla çocuk sesini, gitmem lazým,


Bir taze bahar görüyorum,
ve hüzünlü gözlerinde,ayrýlýk,aðlayan omuzlarda gözü yaþlý bir bahar
ve yine
yýllar sonra ,pembe incili koltukta ,yine bir bahar;sonbahar
Ne Zülfiye Teyze ,ne Þakir amcalar...
hepsi ,göðsünün sol tarafýndaatan,bir yumruk kafeste
ve gözlerinden süzülen iki damla hasrette....
O KÜÇÜK KIZ ÇOCUÐU YAZMALI VEDANI HÝÇ UNUTMAYACAK ZÜLFÝYE TEYZE ....
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.