kutsal kitabeler iniyor yer kabuðunun ürkek yüzeyine iki dudak aralýðýnda bir elham üç kulhu gözlerinde ki sular bile çekiliyor okyanuslarýn bir demet defne yapraðý el sallýyor ölüme
hayat iþte..
bir bilinmezlik gerçeðinde yunuyor zaman siniyor yapýþ yapýþ yalanlarýn koynuna donuyor güneþin dimaðý
tek bir sualle sendelenirken beyin saklanýyor eþkýya bulutlar kendi gölgesine ve ýslýk çalýyor durmadan oymak için g/özümüzü pusuda bekleyen acemi kargalar
hüzünler maviye soluyor, kekik kokmuyor çocuk sesleri bir simit parasýna hibe ediliyor ömür ya sokaklarýn isli dudaklarý varoþ mühürlü çiçekler kadar solgun kýrýlýyor dallarý, kristal vazoda susuz kalmadan evvel
-ya sabýr - etekleri alazlý turna daðlarý ya sabýr
at yeleli rüzgara çevirdik gülümüzü üþüyor yaðmurun göðüs uçlarý kol kanat ger sevda meleði kon yarým kalan sarý düþlere ýsýt ütopyamýzý indir peçesini aþka leke süren kýzýlcýk gecelerinin
kuþlara aðlamayý öðreten kara cübbeli haramilerle savaþtýr bizi ana avrat söven kýz çocuklarýyla alsýnlar çapraz sorgulara hak bulsun yerini
bir gece batýyor Akdeniz’de anne ! son yaðmur damlamý götürüyor karýnca adamlar .......
korkuyorum ..
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.