GÜZELLİĞİN

RAB’ bim cömert olmuþ, oldukça sana,
Güzellikten yana, sýnýr koymamýþ,
Ölçü ile vermiþ, diðer kullara,
Tüm güzellikleri, sende toplamýþ.

Her þeyin dört dörtlük, yerli yerinde,
Bedenin hatlarýn yürek hoplatýr,
Salýnýp yürürken, boyun, endamýn,
Seni görenlerde, akýl mý kalýr.

Bebek gibi bir yüz, kaþ, göz yerinde,
Kimler eðilmez ki önünde senin,
Hele azýcýk da, cilve edince,
Serveti harcarlar, uðruna senin.

Pür dikkat kesilir, gören her insan,
Ýçlerinden neler, geçer kim bilir,
Hayaller kurulur, þuh ve derinden,
Sana kur yapmaya, yarýþ edilir.

RAB’ bim sana vermiþ, kýymet bilmeli,
Ne akýl gitmeli, ne baþ akýldan,
Güzellik gözlere hitap etse de,
Bulamazsýn yarýn, yanýnda insan.

Bektaþ’ým güzellik konmaz tartýya,
Bilsinler Mahþerde alýnmaz kala,
Cennet verilmez her güzel olana,
Ben güzelim diye, övünme sakýn.

Bekir Yavuz
2.Mayýs.2010.pazar.
Beyoðlu. Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: