Hüzün var gecede, karanlýk yine dem vuruyor rengine. Ay sönük, yýldýzlar bile donuk bu gece sensizliðine. sokak lambalarýnýn cýlýz ýþýðý yanýyordu kesme taþlarla döþenmiþ arnavut kaldýrýmlarýn üstüne.
Yitirmiþtim umutlarýmý böyle bir gecenin deminde Karanlýk gem vurmuþtu içimdeki sesiz çýðlýklara. bir benmiyim bu gece karanlýðýnýn hüznünde boðulan gecenin derin uçurumlarýnýn sensiz sesizliðine düþen.
Hüzün var gecede, karanlýk yine dem vuruyor rengine. Ellerim cebimde menzilsiz duraksýz,ilerlerken sensiz !! vedalaþýyordum bu þehirden sensizliðe yol alýrken bir elimde matem,bir elimde sessiz çýðlýklarým vardý. KUTUP GÜLDANE
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutup güldane (şairin kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.