karaydý senin gözlerin bahtýndan da karaydý o ceylan gözlerin kapkara kuyulara düþtüm iþte ben gülüm o gözlerinde
bakmasaydýn keþke öylesine keskin býçak gibi keskin bakmasaydýn gözlerimin içine yýkýldým ben de yýkýldý köhnemiþ þu koca þehir benim de üstüme yaralandým yüreðimden ezildim be gülüm ezildim sende çaresizce
elimi uzatmak istedim o buz gibi ellerine moraran dudaklarým deðildi bütün hayatým dý seninle caným çekildi oracýkta bedenimden üþürken ruhum kaným donarken ayazlarda orada seninle
ne seni alabildim ne de umudun bekleyiþinde o kara gözlerine can veremedim be gülüm sen bari, yaþamalýydýn oysa daha 12 yaþýndaydýn bir ceylan yavrusu gibi
dünya silindi seninle birlikte benim de gözlerimde görmez artýk gözlerim bütün kan kýzýlý gözyaþlarýmý býraktým oracýkta ah be caným soðuk ellerine
buz gibi artýk benim de bedenim ruhum o kara gözlerinle gitti bilinmez uzak mevsimlere zaman artýk bitti gülüm zaman da artýk bitti seninle birlikte
yanýndayým korkma bebeðim! canýmsýn sen benim bak sarýldým sana sýmsýcacýk bak ellerim haydi sarýl sen de bana ah benim caným gül fidaným artýk sen bendesin iþte ben de sendeyim
kapat artýk ne olur o kapkara o ceylan gözlerini uyu artýk bebeðim uyu artýk …
Mert YIGITCAN 18 mayýs 2011 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.