barışa nikahlanırız

Güvensizlik aþýlama bana dedi
Karapanter
yaralý diþi kedinin yavrusunu yalayýp
sarmaladý
korkma yaklaþ
karþýmdakine vermiþ olduðum güven
kendime olan güvensizliðimden bir þey eksiltmedi
kendime olan güvenimi
sana verirsem elimde nem kalýr
sen ayaklarýn üzerine kalkmayý becerdiðin gibi
yürümeyi de öðreneceksin
þimdilik nereye gittiðin önemli deðil
nede durduðun yer
düþtüðün yeri bil yeter
düþtüðün yerden ilerle
tekrar düþünçeyedek
böylesi gelgitlere hazýrlýklý ol
açýl korkma
her çok bilinmeyenli denklemi çözmek gerekmiyor
onu bilinmez haline getiren nedeni ara bul
tek nedele çýk yola
sonra çoðal
tek çömlekle çýk suya
kýrmadan dönersin yuvaya
ilk düðüm atmak gibi
ilk çözüm yolu bulmak zor
ilk yenilgi gibi
ilk kýrýlýlan onur
ilk yýrtýlan zar
ilk atýlan mermi gibi
cesaret anaya bel baðla
korku duvarýný aþ
ses duvarýný aþarcasýna coþkulu
buz denizini yararcasýna kuþkulu
ateþe taparcasýna
önce kendi tenine dürüst ol
taný gücünü
gerisi gelir
dedi

geriledi
gerildi
sýçradý kerevetine düþ damýnýn

bu kýþta güvercinler donacak
kardelene varan yollar buz altýnda
alev suratlý akbabalar
tüylerini yolacak
donsuz gelincikler uykuda
zulüm kolluklu
apoletli yolluklu
kol geziyor

asýrlýk sancý bu
kasýklara mil çekilmiþ
gözler yuvasýnda acýlý
doðursa bir türlü
mayalanmýþ dölünü savursa
kurda kuþa yem olsa
munzurda boðulsa
gam yemez
açýlsa daðlarýn yücesine
atsa kendisini yardan aþaðý
çýðlýðý asýlý kalsa
nemrutlansa
dört kibritle aðulansa
diyar-ý bekire
surlansa
urlansa
fayda etmez

beklentilerine eklese umudunu yarýnýn
eþkiya mavzerine gez göz olsa
sýðýnsa inlere
inim inim
yaretmez
kanlý künyesi aðýta bürünür
yosunlu sularda
gözünde toprak solar
söz biter
kavga bitmez

yeter der
edi bese
yeter artýk bu kan davasý
bu kör döðüþü
bedelsiz askerlik
yeter bu inad
bu kararmýþ göz
þu kaypak dil
bu ter
bu emeksiz sermaye
yeter öz bitti
anlamý kalmadý
ölümün
anlamsýzlaþtý zulüm

dedi karapanter
inledi

çeyrek asýrlýk kalkýþmada
gelinen noktaya bak
ve dur
ve düþün
kara gözleri sürmelim
kýnalý bakýþlým
belalým
revamý sana
bu cehennem
bu yasin kokulu
musalla taþý

kader deðil
yoksulluk
topraksýz hulamlýk yazý deðil
tüfeksiz mermi olmak neyse
barutsuz çekirdek çitlemek
demem deðil
bu kýþta delinir gönüm
göverir yönüm benim
bu dellenmiþ baþ
ile
bu el ense
týraþ ile
þu açýlým
þöyle kaçýlým
böyle saçýlým ile
teharetsiz sonlanýr
kýçýmýza demokrasi donlanýr
ayýbýmýza kayýbýmýz eklenir
kocca bir asýr daha pineklenir

pinekle
inekle
binekle
binek
bin

bin bilinmeyenli denklem
aðrýlý sýzýlý
eklem
ekle
ek

gün gelir tohuma durur
kýrýlan baþlarýmýz
umuda baþaklaþýrýz
baþak
baþýmýzla
barýþa nikahlanýrýz...

Volkan Kemal

Bu öyküsel düttürü, açýlýma saçýlanlara adaklanmýþtýr.
Barýþ kavgasýný sürdürenlere merhaba!

Sosyal Medyada Paylaşın: