dün gece ayaklarým, alýp götürdü beni, porsugun kenarýnda, birden buldum kendimi. yýllarýn öteleri, tek,tek geçti önümden. yaþattý geçmiþleri, oturdugum bu bankta. bir an sen varsýn sandým, gözlerim doldu birden, senin için agladým, o günlerin güneþi, birden dogdu içime, yaþanan günlerimiz mutlu etti hep beni. porsugun sularýna, bakarken sessiz sakin, derinligi açýldý gözlerim, gözlerine derinlerde çakýþtý. boþta kalan elimi, sanki elin doldurdu. gecenin ayazýný, tebessümün ýsýttý. gezerken yedilerde, birden ruhum canlandý, el ele, aþýklarda içim öyle burkuldu. çig börek masasýnda, sabahýn ýþýgýnda, demli çay kokusunda, kokun sardý her yan ý. meger ne çok severmiþ, özlermiþim hep seni. gittigimiz her yere, ruhun götürdü beni. sabahýn þafagýnda, ayrýlýrken porsuktan, dönüp,baktým giderken, býraktýgýn ben vardým. hayalde olsa seni, yýllar sonra yaþadým. yüregim kan aglarken, býrakýp gidiþinle,ben bir daha yýkýldým.
i6,05.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.