Bilmem neden Yaramaz Kýz çocuðu Olasým geliyor Seni kýzdýrasým Evcilik oynayasým…
////////////////
Ben yedi sekiz yaþlarýnda Sen de beþ altý yaþlarýnda Minicik,akça pakça Þirincik. Kiremitten evler çiziyorum Asfalt çocuk sokaðýna Parklar henüz yok, Mahallelerde. Salýncaklar yok. Öylece evcilik oynuyoruz… Alaca karanlýk akþamýnda.
///////////////////////
Aðlayan bir bebeðim kucaðýmda. Gazoz kapaklarýna , Yemekler hazýrlýyorum. Tuz yerine toprak ekiyorum. Yað yerine su . Öylece iþten gelmeni bekliyorum… -Hoþ geldin canýmýn içi … Çerden çöpten -Sofra hazýr. Evcilik oynuyoruz…
//////////////
Benimle oynar mýsýn? Büyüdük ama Acýlý hatýralarýmýz Yüreðimizde yaralarýmýz Aklar düþmüþ Saçlarýmýz. Oyun da oynanmaz ki Ýçimizdeki çocuk Çoktan ölmüþ sanki… Vakit çok geç þimdi. Sosyal Medyada Paylaşın:
hacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.