Şems-i Diyar
Sen misin ey yar söyle, sen misin,
Þemsle kameri birbirine düþüren.
Güzelliði için savaþ çýkaran sen misin,
Sen misin beni dilden dile düþüren.
�
Gökte þems küskün, yerde derya,
Kamer senin yüzünden parlamaz.
Baðýr çaðýr istersen þimdi daðlara,
Lakin nafiledir duyan bulunmaz.
�
Gittin. Ey yar, ey þems-i diyar
Sen gittin ya artýk bu yerlerden,
Þems üþür, kamer her gece aðlar.
Asrý saadet þikayetçidir senden.
�
Hangi dertleri anlatayým sana,
Gökte bulut yalnýz, yerde ben,
Þikayetim yok senden yana,
Kainat viran oldu sebebi sen.
�
Aðlarsan, mecnun olur yaðmur,
Gülersen, aþka gelir bülbül.
Üzülürsen, terk eder yeryüzünü nur,
Gül ki yar solmasýn aþýk gül.
�
Görmüyor musun þems-i diyar,
Tek ben deðil kainat muhtaç sana,
Kainat sen yoksun diye aðlar,
Ben de muhtacým senin vuslatýna.
�
Necmettin TURAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.