Kayıp Değer 2 (Hey Gidinin Çocukları)
Hey gidi...
Siz ikliminden kaçan neslin mevsimiyle geldiniz
-Yaþamak varken ölmeye yeltendiniz-
Sürün atlarýnýzý...
Gök gürültüsünün sesiyle
Geceyi delen binlerce þimþek çýðlýðýna denk
Arkanýzdan havalanan yýldýzlar edecek cenk
Sürün...
Mazinin gizine ermiþ eþsiz, sessiz tanýklara
Daðlara- tepelere- ovalara
Anadolu’ma
Yedi düvelin cenderesi altýnda kalmasýnlar
Sürün gittiði yere kadar
Sürün... /.../
Hey gidinin çocuklarý
Biz keyfini sürüyoruz nasýl olsa...
An, mazi masalý olmaya mahkûm
Gelecek alýp gidiyor
Kaderin çizilen yolunda
Þimdi dudaðýmda üveyleþen her söz
Kendi aymazlýðýndan korkan piþmanlýðýn öfkesidir
-Ben yaslý bir buluta yaslanmýþ aðlamayý düþünürken
Birkaç damla-
Devrik þairlerin cümlesi olsam sizin duygunuzu yazamam
Ýçinden geçerken kendinizden geçtiðiniz yollara baktým
Tecrit edilmiþ
Saðanak var ýssýzlýðýn da
Bize gitmek kaldý
Derin yüz çizgilerinde yorulup
Varoluþtan yok oluþa
Hey gidinin çocuklarý...
Düþüyor gecenin taneleri
Nazlý gelin gibi diri
Çarpýyor suyun en mahrem yerine
Atým yok ki süreyim
Kaldým-daðýldým
Öte/beri
Hey gidinin çocuklarý...
Konuþmayý saklayýp gözlerinize
Kaç ihanetin karanlýðýný yamadýnýz ümidinize
Ki; Yýrtýlýyor aðýttan yorulmuþ sessizlik
Ýlk ýþýðýný yýðýyor tenimize
Siz ihanet saymýþken kendinizi güneþe
Hey gidinin çocuklarý...
Biz sevmeye geldik
En eksik yanýmýzla
Üzgünüm!
Güneþ, üstü açýk uyumuþ çocuðunuzun tenin de ýsýnmýþ
Þiir olsam artýk anlatamam
Hey gidinin çocuðu...
Ne zamandýr suskun
Deðiþken rüyalarýn ürpertisinde
-Dokundum-
Damarlarýnda dolanan kâbusun avazýna yakalandým
-düþlerinde bile sevgiye hasret-
Mumun kendi alevinden korktuðunu bilir gibi
Söndürmüþ duygusunu içinde
Aðlamayý riyakârlýk sayýp gözlerine
Batýrdý bakýþlarýný içime
Acýsýný çizdi ip ince isle
Harita yüzüne
Ve sadece saati sordu
Derinliðini bilmediðim vaktin
Vakur devriliþini gösteriyor zaman
Özlenmeye daha çok var...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.