Masal

Evvel zaman içinde kalbur üstüne düþtük
Farkýnda deðildik de hayli zaman gülüþtük

Sabahlar daha sabah hatta sabahtý gece
Dünya parlak bir misket mutluluk iki hece

Az uz gittik çok deðil hayal kurduk bezeli
Aynalar dost göründü var mý daha güzeli

Çocuktuk ve ne çoktuk büyüdükçe azaldýk
Hýrslandýk kýyaslandýk bir de bundan haz aldýk

Oyunun tam içinde her birimiz bir ebe
Yazýlmýþtý yazýmýz sýrayla yaptýk sobee!

Yolun en son ucunu hep kaf daðýnda sandýk
Çok gitmeden gördük ki en çok bunda aldandýk

Ve deðiþti mevsimler þevke hüzün karýþtý
Yüzde derin çizgiler , saçlarda kar ýþýdý…

Telaþ içinde çýktý bahardan fasl-ý hazân
Koydu kýþý kapýya nasýla yetmez izan

Asumanýn mavisi griye çaldý birden
Ve bir fýrtýna koptu kopacak sorma neden

Dünyanýn hali dedik birlikte oyalandýk
Bir masalýn içinde hepimiz bir yalandýk

Hakikati tek ömrün þehadetle son kelam
Bir varmýþ bir yokmuþuz masal biter vesselam…


Sosyal Medyada Paylaşın: