Kan İzi

Hiçbir yara sonsuza dek kanamaz bilirim.
Ne kadar derin olursa olsun ve ne kadar acýtýrsa acýtsýn...
Ve hiçbir acý hissettirmez kendini sonsuza dek...
Zaman geçer ve alýþýrsýn o acýya,senden olur artýk olaðan bir his halini alýr...
Yaran kanar...
Yüzünün rengine sarýyý katana
ve dermanýný nefesinle atana kadar...
Sonra kabuk baðlar.
Bazen bir þarký,bir plaka, belkide bir tebessüm kaldýrýr kabuðu yine kanarsýn...
Zaman kaný durdurur sen inatla kabuðun altýndakinden medet umarsýn...
Geçer sonra...
Kanýn tekrar damarýnda dolaþmaya,yüzünde tekrar pembeler peydah olmaya baþlar...
Alýþýrsýn, hatta belki unutursun.
Aynanýn karþýna geçip gözlerinde izi görene kadar...
Anlarsýn kan akmasada acý içinde kanar...
Bir bardak elma çayýnda ararsýn býraktýðýn huzuru.
Merhem niyetine sallarsýn zarý...
Hücrelerine umut diye dizersin tavladaki pullarý...
Nafile....
Yok edilmiþ umuttan mutlu hayatlar çýkmaz...
Yanarsýn, sýzlar hatýra kalan izlerin, þeffaf kanlar akýtýr gözlerin... Anlarsýn, hiçbir yara kanamaz sonsuza dek.
Kanayan aslýnnda yaralayan....
Sosyal Medyada Paylaşın: