Bir El Düşüyor Gecelerime
Yüzlerce atlý dörtnala geçerken, gönül diyarýmdan
Doru kýsraklar yüreðimde þahlanýyor
Gecenin sessizliðini at kiþnemeleri bozarken
Gözlerimden yarýna bir çocuk doðuyordu
Demircinin örsünde hazýrlanýrken nallar
Körüklü ocaðýn ateþi yüreðimden yanýyor
Sallandýkça çekiçler
Sol yanýmdan bir yerler ölüyordu
Kan göz çanaðýmý doldururken
Yüreðimden ellerine akýyor
Kýlýçlar sulanýrken harlý ocaðýmda
Yalnýzlýðýmýn mumu gökyüzünde yanýyordu
Hayalin düþtükçe ateþli gecelerime
Yorgun tenimden tuzlu terler akýyor
Sis çökerken alaca karanlýðýma
Ýki elim isyana kalkýyordu
Namlunun ucuna sürülecek mermiler
Gözlerimde erirken
Akrep zehri bedenimi damýtýyordu
Cenkler baþlýyordu her gece otaðýmda
Geçmiþime bir el uzanýyor
Su almaz kýlýçlarý yüzüme çalýp
Ruhumu kýymýk sancýlarýnda titretiyordu
Dedem korkut anlatýrken sevda hikâyelerini
Bozkýr ovalarýnda ateþim yanýyor
Kýmýzlar aþkýna beslediðimiz doru taylar
Ýki ayak üzerine þahlanýp
Alnýmýn ta ortasýna iniyordu
Yarýyordu gecenin sessizliðini yokluðun yarýyordu
Düþtükçe tel, tel saçlarýn ellerime
Kapandýkça gözlerin gözlerime
Yüreðimin damarlarýný göðsüme dolayýp
Sensizliðe boðuyordu
Gözlerimden iki damla yaþ, özlerime akýp
Rüyalarýmda yaban güllerimi kurutuyor
Susuyordu gece susuyordu
Gün doðarken
Alaca karanlýðýmýn tan yerine susuyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.