Aydýnlaþtýk…
Ateþ böcekleri olduk birbirimizin
Karanlýklarý aþtýk
Belki kader deniyordu buna
Belki de öylesine anlaþtýk…
Kýþtaþtýk…
Ýliklerimiz soðuktu hala
Dudaklarýmýz titrek
Selamlaþtýk
Tenhada kimsesizliðin kuytuluðunda
Üþüþürken rastlaþtýk
Susaþtýk…
Açlýðýmýzý unutup
Kurak yüreklere su saçtýk
Birbirimizin yüreðine deðdi ellerimiz
Kurumuþ tohumlarýmýza ulaþtýk
Önce filizlendik, yeþerdik
Sonra yemiþ açtýk
Farkýnda bile deðildik oysa
Bu karasal iklimin ortasýnda
Aðýr aðýr
Sulaklaþtýk…
Her kabuk biraz daha eskitti bizi
Her eskiyiþimizde biraz daha
Yalnýzlaþtýk…
Ýkimizde ayný kalabalýðýn yalnýzýydýk oysa
Yalnýzlýðýmýza aðlarken birbirimizin
Anladýk ki…
Yalnýzdaþtýk…