meleğim !
Bu nasýl vuslat meleðim,
Hep gece takýlý takvim yapraklarýnda;
Göz kapaklarýmdan kovacaðým geceyi,
Bir masal bitercesine uyanacaðým.
Tanyeri sýzýntýsý vururken göðsüme,
Ýsmin heceleri dökülecek dudaklarýmdan.
Son mührünü vuracaðým gecenin perdesine,
Yüreðim uyanacak nöbetinden.
Sevgiye uzanacak düþte kalan ben!
Yüreðimi okþayacak, ismime sesleniþ.
Yanarken anýlar acýlardan,
Bir daha, bir daha doðacak güneþ.
Yüreðim uzanacak ýraktaki türkülerin sesine,
Takýlacaðým! kuþ misali isminle naðmelere,
Eriyecek yamaçlarýn soðuk karlarý inceden inceye,
Ceylaným gözlerinden içeceðim yudum yudum sevgiyi.
Güneþ topraðý sevgiyle kucaklarken,
Yaðmur damlasý yeþile can verirken,
Sevgisiz yüreklere tohum düþerken,
Analar göðsünde can! diye yavrusunu emzirirken,
Gel buðulu gözlerimin hasreti bir busenle can ol meleðim.
Leyla MERDÝNLÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla Merdinlioğu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.