MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Raks-ı Hüzün
Abdülkadir Karaca

Raks-ı Hüzün



Rüzgarýn baðrýna koyma gülleri
Onlarýn sonu da böyle olmasýn
Hicaz bir bestenin feryadý gibi
Kazanmaktan yoksun,þefkatten öksüz..
Herþey soldu bari güller solmasýn
Güllerin baðrýna koyma kokunu
Beni deler geçer, böyle sensizlik
Aþk diye kimseler seni yolmasýn

Öyle sade,öyle sessiz bir nazda
Palandöken gibi üþüyorum yar
Saçlarýmda kar, eteðim þenlik
Sanki bir çay beni ýsýtmýþ gibi
Bir türkü söylerim dönmeyenlere
Gençliðim ömrümden satýlmýþ gibi
Ayýplý bakarým güzel yüzlere
Sanki aþk kalbimden atýlmýþ gibi…

Sevdanýn soðuðunda titreyen bir gülsün sen
Ömrüme efsun soluyan bir beyaz güvercin
Söylesene
Gün doðumu neyin oluyor senin
Allahtan gelensin amenna ama
Hangi sevabýmýn bedeli sensin
Gözlerin istanbul gecesi
Siyah,sisli, hüzünlü, uykusuz
Hayret ben yanarken ne kadar þensin
Sanki cennet sana verilmiþ gibi

Sana her baktýðýmda darmadaðýn
Sana her baktýðýmda infilaktayým
Býrak herkes bana delidir desin
Ben senin aþkýnla bak ayaktayým

Þimdi izin ver
Ayak izin deðmiþ topraklarý öpeyim
Ýzin ver bana
Sana gök kuþaðýndan elbiseler dikeyim
Ebabiller göndereyim üstüne filler salanlara
Denizleri ortadan ikiye böleyim geçeceksen
Ateþleri gül bahçesine çevireyim
Her aþktan bir parça alayým gönül gemime
Ve tufanlara karþý durayým
Ýste sevgili!
Sen iste ben Lebbeyk diye haykýrayým


Hicranýmdan seller yürüyor bir bak
Acým kýzýla boyuyor hüznün denizlerini
Kalbim çoktan yaðmalandý
Sevda haramilerinin elinde
Kurtlar uluyor uzaklarda
Baþýmda bir baykuþ,bir telaþ sorma
Sanki aðýdýmý besteler gibi
Cesedime inen akbabalarý kovma
Kim onlar kadar yaklaþtý bana
Dudaðýmdan bir parça kopardýlar diye
Kýzma onlara
Düþmanlarým kalbimi diþlerinde çiðnerken
Ben gülüp geçmiþtim o suratlara
Hatýrla…

Hiçbir þey
Aðýr çekmez terazimde yokluðun kadar
Hiç kimse
Senin deðerin yanýnda dirhem etmez
Hiçbir aþk
Bunca engeli darmadaðýn edip geçemez bizimki gibi
Hiçbir þey söyleme
Sus ve yaslan göðsüme
Ey benim deniz gözlü hayalimin annesi
Belki binbirinci gecedir bugün
Belki kuyulardan yusuf çýkmasý
Belki de miraca çýkma günüdür
Yetim çocuklara bayram belkide
Sen göðsüme yaslan bir kere
Tek adýmda arþýnlayýp sýratý
Ulaþayým vaad edilen cennete

Güneþ açmýþ diyorlar ya sevdiðim
Odamda karanlýk, güneþe perde
Melankoli ruhum kalmýyor sensiz
Celladým mý oldun en sevdiðimken
Köle pazarýnda bir ben bedelsiz
Ölüm bana ilk kez böyle yakýnken
Perde açmýþ diyorlar ya sevdiðim
Güneþ kaçmýþ,nefes bitmiþ,ben soðuk
Perdelerden kefen diksinler artýk
Umudumun gözü açýk öldüm bak
Güneþ açmýþ diyorlar mý sevdiðim
Bir deli çocuktur þimdi aþkýmýz
Baðýrýr her sabah ben varým gibi
‘güneþ açmýþ,güneþ açmýþ, gün saçmýþ’
(2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.