VATANIMI ÖZLEDİM

Küstüm umudum yok gelmeyecek mi barýþ
Koltuk kapmak için mi baþladý bu yarýþ
Kalk da ata’m söyle uyan bari sen karýþ
Ben bu ülkeyi kurtaran atam’ý özledim

Belki karnýmýz açtý yokluk çekerdik
Topraðýmýzý adam gibi eker biçerdik
Komþumuz açken peþlerine düþerdik
Ben ar’ýyla yaþayan insanýmý özledim

Söyleyin dostlar hangi þavaþta yenildik
Bir hilâl uðruna ne güneþler batýrdýk
Onbeþinde mehmetleri topraðýndan ayýrdýk
Zalime geçit vermeyen erlerimi özledim

Bu kadar vatan evladý topraða düþmüþken
Analarýn gözü yaþlý kaderine küsmüþken
Þairin dili yok kalemimi de kýrmýþken
Hesabýný soracak vekilimi özledim

"Ey Türk gençliði!" senin vazifen nedir
Böyle boyun büktükçe bize evlat mý denir
Tarihine dön bir bak ecdadýndýr bir nehir
Ben ülkesini savunan gençliðimi özledim

Ezan sesi susmasýn bayraðýmýz da inmesin
Akacaksa kanýmýz varsýn olsun dinmesin
Ben türkoðlu türküm zalim beni sevmesin
Ben kardeþliðin olduðu vatanýmý özledim...



Celal Keklikçi


11.05.2011








Sosyal Medyada Paylaşın: