Çýðlýk olmak istemiyorum anne, Sus olmak da… Suskunluk utanç verir bana, Sana da acý… Sen yakarýrsýn Tanrý’ya rüyana gireyim diye, Bense utanýrým, gözlerine girip, acýný büyüttüðüme, Utanýrým uykunu böldüðüme, Öldüðüme utanýrým anne... Çýðlýk olmak istemiyorum anne, Sus olmak da… Suskunluk senden alýp topraða verir beni, Ýstemem anne, Senden baþkasý örtmesin bedenimi… Ýstemem anne, Topraðýn elleri sýcak olamaz seninkiler gibi… Çýðlýk olmak istemiyorum anne, Sus olmak da… Sus olmak topraða tutsak eder beni, Ýstemem anne, Topraðýn kapýsýna kul edemem seni. Ýstemem anne, Senden baþkasý tutsak etmesin beni… Çýðlýk olmak istemiyorum Tanrým, Sus olmak da… Suskunluk annemden koparýr beni, Ölemem Tanrý’m, Geri ver kalbimi… Sosyal Medyada Paylaşın:
gececi_sair_umit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.