UÇURTMA

Uçup giden sevdama...

Aristokratça düþler, düþünce uçuruma.
Sevdam döndü çýðlýða, hüzün çöktü yurduma.
Bir aþk yýkýlýverdi, dünya yine kim kime…
Yaz ayý kar yaðar mý? Kar yaðmýþ yüreðime.

Uçurtmam yara almýþ, takýlmýþ bir direðe.
Ýpi elimde kalmýþ, tasa düþmüþ yüreðe.
Bir aþk yýkýlýverdi, dünya yine kim kime…
Aþk insaný saðar mý? Düþmüþüm bir zalime.

Tepe taklak hayaller, hani dingin hallerim?
Kan çekiyor damardan, titreyen þu ellerim.
Bir aþk yýkýlýverdi, dünya yine kim kime…
Ýsyaným var dünyaya, gem vuramam dilime.

Vuslatýn adý kalmýþ, hicran yaralar açar.
Kimi sevdayý arar, kimi sevdadan kaçar.
Bir aþk yýkýlýverdi, dünya yine kim kime…
Aþkýn tadý güzel de, kaybetmek zor kelime.

Anlam verememiþtik, hýzla baþlayýþýna.
Ayný hýzla sonlandý, bakmadan gözyaþýna.
Bir aþk yýkýlýverdi, dünya yine kim kime…
Hak ettim mi ben bunu? Soruyorum kendime.

Sosyal Medyada Paylaşın: