sen gittin gideli yaþamak tatsýz ve de çok acý, Açmýyor sensiz daðlarda laleler gül papatya karanfiller küsmüþ çiçekler boyun bükmüþ kuþlar bülbüller ötmüyor bulutlar aðlýyor odamýn camýna güneþ vurmuyor aylar yýllar geçti sensiz. sensiz ben zýndandayým yýldýzlar doðmuyor, geceler aðlýyor ben sensiz her gün azap kahýr doluyum ne içtiðimde tat var ne yediðimde çektim pencereye perdeyi bakmam dünyaya ben yaþýyormuyum yoksa ölümüyüm. hasret saplandý yüreðime býçak gibi sen geldinde ben gülmedim mi? ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.