BÖYLE TANIMAMIŞTIM SENİ
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
alýþsaydým farklý olurdu inan
ama alýþamadým yanýyor içim
hiç bir þey söndüremiyor yangýný
bir umut bekliyorum kendi kendime
ne acý gerçekki kimi koyayým yerine
kiminle avutayým kendimi
kime sen diye sarýlayým boynuna
kimin ellerinden tutayým
kimin dudakmlarýndan öpeyim
bu kadar acýmasýz olmamalýydýn yar
böyle tanýmamýþtým ben seni
kocaman bir yüreðin vardý
þanslýydým o yürekte oyduðum için
yada ben öyle sanýyordum
hiç bitmeyecek sanýrdým aþkýmýzýn
yolumuzu aþkýmýz aydýnlatacak biz yürüyecektik
birlikte paylaþacaktýk hayatý
ne olduda o yüreðe, birden taþ kesildi
beni kendine baðlayan kalbine ne oldu
her giden bahanesini yaratýr acýmasýzdýr
ama, sen bunada cesaret edemedin
iþte bu yüzdendir benim haykýrýþým
acým büyüyor bu yüzden
insanýn giderken bir sebebi olmalý
yüreðinin yarýsýný alýp gitmesimümkün deðilki
ben yapamýyorum sen yap hadi
son kez gel yanýma
çýkar yüreðimi yerinden
at bir kenara öyle kalsýn
zannetmeki
kendi kendine sönecek bu yangýn
ben yaþadýkça yanmaya devam edecek
en azýndan bir tesellim var
bundan böyle hiç kimse
bir daha yaralayamayacak beni
bir yangýn baþlamayacak yüreðimde
yaram o kadar derindeki
bir daha hiç kimse acýtamayacak
’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’YUNUS’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’04-08-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.