Türkuaz... Türkuaz gülümsedi Türkuaz hüzünlendi Gözü karaydý türkuazýn… cesurca þiirlerin içinden geçti Hiç çaktýrmadan parmak uçlarýnda, yürekten yüreðe yolculuðu seçti
Türkuaz sessizliði söndürüp, gevezeliklere büründü Test yüz oldu türkuaz tutunduðu kelimeleri döküldü Ukalalýðýn sýnýrlarýný zorlayarak umutlar toparlayýp Tramvayla tebessümlerini annesine götürdü
Türkuaz kimsenin bilmediði çýkmazlarda Çoðaldý çoðaldý Sýðmadý hiçbir yere Bileþenlerine ayrýldý Bir yani deniz olup akarken Bir yaný aðaçlara saldýrdý
Türkuaz bir masal gibi Geldi- gitti Bilmiyor þimdi kendisi de Hangi mevsime aitti
…
Peki türkuaza bu þiir az mý? Tabi’i ki az… ama ilham gelmedi þair ne yapsýn… Benden bu kadar artýk! Yapabiliyorsa daha iyisini kendisi yapsýn..
Özlem UZUNLAR onüçmayýsikibinonbir sabah sabah...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Uzunlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.