Bugün kedimi gördüm, bu sefer uyumuyordu,
Ne zaman görmeye gitsem kuytuda uyuyordu,
Bu nedenle daha hýrçýndý, hýrsla ellerimi ýsýrdý,
Sonrasýnda da bana kýzýp kucaðýmdan atladý…
Her seferinde daha da büyüdüðünü görüyorum,
Küçük bir yavruydu, büyüdüðüne inanamýyorum,
Ýlaç poþetinin içinde veterinere götürmüþtüm,
Eve döndüðünde ise komþuma vermiþtim…
Kedim güzel ama hýrçýn, erkek olduðu için mi?
Yoksa evdeki yalnýzlýktan can sýkýntýsýndan mý?
Her nedense üzülüyorum ama yapýlacak yok,
Dýþarýya býrakacak olsak onun gibisi çok…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.