Kardan Adam
Ben, kardan adamým, varlýðým sahte
Bakýþlarým bile ayrýlýk kokar
“Aþk” deme küçüðüm, baþka þey iste
Yokluðum bir anlýk güneþe bakar
Kýþ dolar gönlümün peteklerine
Toz olur yaðarým eteklerine
Rengime aldanýp eðme baþýný
Ýþitme göklerin aðlayýþýný
Maharet mevsimle dövüþmek deðil
Kavuþmak hiç deðil, seviþmek deðil
Yoluma engeller döþetmelisin
Beni ömür boyu üþütmelisin
Ben, kardan adamým, ellerim soðuk
Nereye dokunsam elimi yakar
Saklýmda büyüyen güllerim soðuk
En mahrem þarkýlar dilimi yakar
Gözümü kapatýp düþlerim ancak
Yine de korkarým, kim anlayacak
Üstünü örterim hayallerimin
Dilini keserim meallerimin
Ýçimde karanlýk bir iklim yaþar
Her gece bir hayal ruhumu boþar
Ben, kardan adamým þubatý sevmem
Baharý doðurur bahtýmý yýkar
Ben, kardan adamým, vuslatý sevmem
Kavuþmak ebedî yokluða çýkar
KenYA
Kenan Yavuzarslan
12 Mayýs 2011 – Amasya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.