Sahibine Kuyruk Sallayan Köpek
Sýkýþýnca bunalýnca kudurur,
Kendisine bundan köpek dedirir,
Isýramaz ama havlayýp durur,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Meþhur olur adananýn fellaðý,
Ataistir hiç tanýmazki Allah’ý,
Çok örneði adam olmaz vallahi,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Harbi olki þefin kalbini kazan,
Sanma ispiyonla ötmez borozan,
Hiç uðruna caný can dostu üzen ,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Bir leþ kokusuna can dostu satar,
Gözetler fýrsatý pusuya yatar,
Budediðim insan ittende beter,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Ýnsan ama ittir dörttür ayaðý,
Fýrsatçýlýk kendisinin kýyaðý,
Çoktur böyle hak ediyor dayaðý,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Dünya fani söyle sence deðermi,
Harbi olan sana boyun eðermi,
Gerçek olan yalancýyý severmi,
Sahibine kuyruk sallayan köpek.
Gider isen yalan yanlýþ yoluna,
Allah kelimesi alma diline,
Verdilermi madalyaný eline,
Veysel der ki;Adam olmayan köpek,
VEYSEL ÞÝMÞEK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.