-ÖLÜ AŞKLAR MEZARLIĞI-

Sevgilim,
Bir ülke senin gövden kadar masum olsaydý
Bir tek anne oðlunu devletten sormazdý...

- Þükrü Erbaþ -


I

An’lar
anýlar
yollar vardýr
koþarsýn hiçliðin boþluðunda
azalan bir zamandýr
ve aþktýr
hoyrattýr
yaradýr
hicazdýr
hüzzamdýr
hayatýnýn en berrak yanýdýr...

Bir dilek tutarsýn, kendi karanlýðýnda saklarsýn;
yanýlýrsýn!
yenik bir i mge gelir yapýþýr savrulan ömrüne,
yazarsýn, yaþayamazsýn
yaþarsýn, anlayamazsýn
sen böyle yaraya kabuk, zamansýz düþmelere tutunmak olsan da;
ne insana, ne hayata yaranamazsýn..

Cam kýrýðý gibi avuçlarsýn yaþamayý
býrak acýsýn, kanasýn
yazarsýn þiir, ölürsün toprak kanar durduramazsýn!

II

Sen hayatta maðlupsun
sen yalnýz
kalbin ölü aþklar mezarlýðý..

Hangi acýya akar ömrün, yamalý umutlarda...
kaç deniz boðulur içinde..

Sen sevince ensesinden vurulmuþ bir maktül olurdun
’acý yok olmaz yalnýzca yer deðiþtirirdi..’

Buralarda sevmek ölüme yazgýlýdýr
kulaç attýðýn her aþk aðýr bir suç sayýlýr
zulandaki özlemlerinle sürgün edilirdin yurdundan


III


/ Öyle ya, artýk ’aþk dediðiniz nedir ki’...
duvarlarý sperm kokan bir otel odasýnda vizite fiyatýna!


IV

Hayallerin bile haklý cesaretlerini unutmuþlardý
bütün çýkmaz sokaklar senin içinden geçer
bütün anlamlarý ters yüz ederek...

Her gidene elveda
kalana acýmsý bir sýzýydýn
ve kanayan bir anýydýn...

Hiçbir hakemin vermediði haklý bir penaltýydýn...

Sen içe kapanýþ hüçresinde
hep yoksulluða yakýn tanýyarak yurdunu, sessizce
ve yaþamýn menzilinde yaþlandýrarak yaþamý
bütün kalabalýklarda yalnýzlaþarak
senden söz ederdi, ihanetin kirinden arýnmamýþ politikacýlar...

Daha birileri bir yerlerde aþktan ve yaralardan söz ederdi...

V

Biraz hüzün depolayýp, yeni dizeler yaz imlasý bozuk hayata
ve yürü intihar kokan bir gecede
düþünme;
bu býçak hangi kalbe saplanacak!

Bu yüzden, sýrf bu yüzden
çekip gitmeli buralardan...
ama ‎’ne demiþ uçurumda açan çiçek, yurdumsun ey uçurum’...

Þiirlerin yasak diliyle anlatmalý en azgýn yaralarý
yasaklar taþýmalý linç giriþimi sevdalara..
pazarlýða oturan orospularý anlatmalý
biraz da, aþký anonimleþtiren ihanet ihraççýlarýný..

Yoksa sustukça sesimizde çýðlýklar boðulacak
kanun hükmünde sesimiz kanayacak..

VI

Herkes kendi çarmýhýný sýrtýnda taþýyabilmeli
ve uçabilmeliydi, her kuþ kendi kanatlarýyla.

VII

Madem zulmün kýskacýnda
paranýn sultasýnda yenikti insan
ve þairler yenikti
yasalar
hükümet
parlamento yenikti!
ne aðlayabilirdin / ne de özgürleþebilirdin...

/ Ne kendine yaranabildin þu örseleyen hayatta, ne de aþka..
kimin bir parça yalnýzlýðý varsa ’býrakýp gitmiþ avuçlarýna.’/

VIII

Sýnýrlarýný zorladýðýn sancýlý seviþmelerde
intiharlar çarpar beyninin ýssýzlýðýna
sefil bir hayatýn baþ aktörü olursun
melodramlarýný kusarsýn öyle solgun yalnýzlýklara...

Neredesin
neredesin?..

Þimdi hangi aþkta mahsur kaldýn
hangi depremin enkazýnda
hangi öykünün maðdurusun!


(Birdal ERDOÐMUÞ/2004)

Sosyal Medyada Paylaşın: