SESSİZ NAMLUDA KAPLAN GÖZLERİ

Kimi , dudaktan çýkarken efkar-ý þekil dumanýn,
Kristal kadehlerde kayýp yine sefil bir zamanýn,
Namkör gece ererken, yalnýz ken susmalarýnýn,
Sessiz namluda ;
tam parlýyordu oysa kaplan gözleri...


Seviþme zamaný oysa tam o ýþýklý zamanýn,
Avuçta,dudaklarda,gözlerde kaybolmanýn,
Kuþatan hayal gülerken sinsice o duvarlarýn,
Sessiz namluda,
tam parlýyordu oysa kaplan gözleri...




Doludizgin hayaller beyninde sadece o kadýn,
Geceden boþalan mutluluða varan sabahlarýn,
Uzaktan günlerce koþan gözler soluksuz kalmanýn,
Sessiz bir namluda;
tam parlýyordu oysa kaplan gözleri...



ELÝMÝ TUT BAK DÝYORDU
ÝÇÝMDE SENSÝN SAKLADIÐIM,
ZAMANA YAYILAN ÞU CHANEL KOKUN,
RESMÝN ÖNÜMDE AH O GÜL DUDAKLARIN..



Zelkade aþký bitmemiþti hissediyordum,
Onun için kalemim elimde býrakamýyordum


SALÝAHA HANIM
BAK YÝNE KAYIP SAYFALAR ÝÞTE

YAZARI Bnþ














Sosyal Medyada Paylaşın: