bilmediðim bir dilde bir þarký çalýyor neden bilmem galatadan iniyorum kalabalýklar arasýnda zambak kokularý þehir boþalmýþ sanki akýyor rýhtýma doðru sen ve ben sarýlmýþ yürüyoruz bir yaz akþamý sokaklarda sarhoþ olmuþ kadehlerde seni seviyorum seni çok seviyorum bu þarký ne güzel þarký bilmedðim kelimelerde biz bu nasýl þarký,her piyanoda sen seni seviyorum seni çok seviyorum gemiler geçiyor lodosta mavi gömleðin uçuçuyor saçlarýnla gözlerin hep hüzünlü gözlerin hep anlatamamakta neden gözlerin böyle seni seviyorum seni çok seviyorum. dünde bizim,yarýn da en zifir gecelerde en aydýnlýk günlerde aðlarken,yürürken gün aðarýrken seni seviyorum, seni çok seviyorum aþk bitmiyor,gitmiyor ayrýlýk yenilmiþ bir kere bu aþk bizimle sonsuza ne gitmeler gerçek ne ayrýlýklar ayrýlýk yalan herþey bu sevdadan baþka seni seviyorum, seni çok seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurhayatkeskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.