Karlarý yaðdýrdýn garib baþýma
Kimseler bakmýyor akan yaþýma
Aþkýmý da yazýn mezar taþýma
Akar gözyaþlarým bir silenim yok
Senle açan gülü hazanla vurdun
Gidiþinle inan beni kavurdun
Ne gönlümü aldýn ne beni sordun
Garib halimi de bir soraným yok
Acýyý tattýkça aþkla çaðladým
Senin hasretinle gönlüm daðladým
Bülbül’e eþ oldum çile baðladým
Has bahçe içinde lal oldu dilim
Sen benim gönlümde yediverendin
Gönül baðýmdaki gülüm derendin
Þu gönül derdime çare verendin
Bu gönül derdimden anlayaným yok
Kim bilir daha var mý çekecek ?
Sevda köprüsünden gelip geçecek
YÂR elinden zehir olsa içecek
Bir tas suyu alýp verenim de yok
Hangi dalý eðsem elimde kaldý
Mutluluk yerini hüzünler aldý
Sevdan beni çölden çöllere saldý
Yanmýþ yüreðime su verenim yok
Vuslat umutlarým,hemen soluyor
Hasret yüreðimde gamla doluyor
DURAK’ýn derdinle heder oluyor
Ne çare bilen yok gönül derdimi
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
2011...KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.