Kalubeladan Sözlü Yar

Kýskanýrým seni kendimden bile

Saðýmdan soluma gizlisin yar..Yar..

Ýfade edemez benzetsem güle

Her çiçekten güzel, özlüsün yar..yar..



Bir ruh bedenini ölünce boþlar

Bende hayat gölgen gelince baþlar

Uzaklýðýn gurbet gözümde yaþlar

Meftununum vatan yüzlüsün yar..yar.



Ben kafeste bülbül sen saksýda gül

Ben sana meçhuldüm sen bana meçhul

Yaradan bir bahta dedi mi açýl

Sevda ülkesinden izlisin yar.. yar...



Yavruya nasýlsa anada kucak

Bendeki duygu da öyledir ancak

Üþüyen yanýma sýmsýcak ocak

Kavrulan yanýma buzlusun yar..yar..



Yoktu Sentezi’nin senden boþ aný

Tutkuyla özledi gönül köþeni

Göbeðimi kesen takmýþ nýþaný

Taaa...Kalubeladan sözlüsün yar...yar.



Ozan Sentezi


Sosyal Medyada Paylaşın: