Yazmak ve anlatmak isterdim, fakat!

Kaç kez
Baþýna geçtimse
Ruhumun dinmeyen
Figanýný hasretmek istemdimse
Kalbimin hicran damlalarýný
Ve hüzün yakarýþlarýný
Akýtmayý diledimse
Olmadý, baþarmaya ramak
Kaldýðýný düþündükçe,
Olur ya dedim ve geriye çekildim

Nasýl
Katmerleþiyordu
Bilsen ruhumda hicran
Sessizlik içinde nereye temaþa ettimse
Ýçim gidiyordu her an
Gözyaþlarýmý býrakmak istiyordum,
Kimsenin görmesini hiç istemiyordum
Çekiliyordum,
Kalabalýklardan uzaklaþýyordum,
Nerdeydin, söyle ey anýlan o can

Ýsimsiz
Mektup yazmak istedim
Biraz kaygýlanmaný diledim
Ve yâd edebilmen için
Ne kadar merak içindeydim
Ne kadar kýymeti olan
Bir nefestim, hiç söylemedin,
Ne sancýlar ektin
Niçin bir sual eylemedin,
Hissiyatýmý derbeder eyledin,
Niye sessizce çekilip gittin

Bir acaba
Demeden ve üzmeden
Ram olduðum edebin derin izlerini
Refakatinle sürmeyi nasýl arzu ettim
Lakin hangi lisan-ý hal ile söylemeliydim,
Çaresiz bir sessizlik içine çekildim
Bilsen ne kadar beklemiþtim,
Bir kelam etmeni
Ve yýllarýn umuduyla kederlendim

Sana evet,
Bir þey söyleyemem
Serdetmediðin hissiyatýný
Asla deruhte edemem
Ve kalbi inþirahýný bilemem
Gönül bu, sanki
Hissiyat çaðlayan bir su,
Merak alýyor içine, aþk nasýl bir korku
Beni benden alýp götüren,
Bir efkârýn meyline gark eden
Ve kendine çeken söyle ne

Umut sanki
Yýllara gebe kaldý
Ruhumu içinden çýkamaz
Bir hicran kuþattý,
Kalbim nasýl burukluk yaþadý
Kim nefesimin suskunluðunu anladý,
Hüznümle baþ baþa kalarak
Bir umut içinde aðladý
Susmalýyým artýk vakit çok geç,
Firkatine baðlandýðým
Bilmeyecek kalp gülmeyecek


Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: