yavaþ yavaþ çöküyor karanlýk yine üstümüze, hiç sevmediðim hoþlanmadýðým... teretdütler yaþadýðým güzelliklerin karanlýða gömüldüðü gündüzün bittiði o an çývýl çývýl kuþ sesleri bitmiþ olur, insanlar çekilir sokaklardan her kes inindedir, hapis gibi, ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.