BÖYLE MİYDİ AHTIMIZ
BÖYLE MÝYDÝ AHTIMIZ
Nazlý yarim bana, küsüp gidersin
Böyle miydi senin ile ahtýmýz.
Önce gönül verir, sonra geçersin
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Söyle gülüm bana, sen niye küstün?
Bir kuru selamý, sen niye kestin?
Deli poyraz oldun, durmadan estin
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Birgün geçer gülüm, seninde çaðýn
Eser sam yelleri, kurursa baðýn
Bozbulanýk akar gönül ýrmaðýn
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Gurbetlerde Leyla gibi yaktýran
Birgün gelir diye, yola baktýran
Türlü nazlar ile, candan býktýran
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Yüreðimde derin yareler sýzlar
Pýnarlara döndü aðlýyor gözler
Hasret kalmýþ gönül, yari arzular
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Kimse gülmez, senn aþkýna düþen
Mecnunlardan beter ettin periþan
Aþkýn ile yana yana tutuþan
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
BAKARÝ’ de yari nerde bulasýn?
Devran sürüp yarla, murad alasýn
Gonca güller gibi, öpüp koklasýn
Böyle miydi senin ile ahtýmýz?
Yýlmaz Bakar-10.05.2011-Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.