Hafız
Bir tuhaf genç adam “Çið Süt Emmiþ âdem Muhabbetleri – 1” Zekiymiþ çok zekiymiþ hem de
Kur’an-ý tüm çocuklardan önce ezber etmiþ
Babasý imamdý mahalle camiinde
Büyük bir cemaatin yetiþtirdiði
Deðerli talebelerdendi.
Bir abisi birde ablasý vardý
Tüm ailenin eli yüzü güzeldi
Ama Hüseyin’in yüzü baþkaydý
Yusuf peygamber gibi görenleri
Etkiler, çoðu hanýmlarý büyülerdi
Eli az biraz kalemde tutardý, arada yazardý
Kalemi kuvvetli deðildi ama kelâmý iyi ederdi
Kimlerle tanýþsa çabucak güvenlerini kazanýrdý
Kütüphanede tanýþmýþtýk
Cemaatin görevlisi olarak oradaydý
Bir tiyatro oyunu yazmaya gayret ederken
Eksik kitaplara bakmaya çýkmýþtým, tanýþtýk
Aramama yardýmcý oldu, sonra ilgilendi
San’at iþlerine meraklýymýþ epey
Anlattý, dinledim, sorular sordu
Cevapladým ilgiyle dinledi
Sonra býrakmadý peþimi
Çalýþtýk bir dönem
Ýþ bitti ara verdik
Fazla görüþemedik
Zaman zaman karþýlaþtýk
Saygýda kusur etmedi
Ama hep huzursuzdu
Gergindi, arayýþtaydý
Bir dönem kendi hâline býraktým
Karýþmadým, aramadýkça aramadým
Sonra baktým ki ne iþe girse yarým kalýyor
Sabrý yok, hep bir acele iþlerinde
Hemen sonuca ulaþma sevdasý
Bizim muhit yeni geliþiyor
Ýki yýl olacak ilçe olalý daha
Bir kayýn biraderim var, hanýmýn küçüðü
Çalýþkan ve hýrslý bir âdem. Aramýz çok iyi olmasa da
Sever sayarýz birbirimizi yine de, eksik olmasýn.
Ýzmir’de yaþarlardý karý koca. Ýkisi de doktor.
Küçük gelmiþ þehir, bir dostunun kliniðine ortak oldu önce
Sonra ailece taþýndýlar Ýstanbul’a, bir þubede mahallemize açtýlar
Personel lâzým tabii, kayýnbirader tayiniyle geldi
Gündüz hastanede görevli, mesai sonrasý kliniðe geliyor
Güvenilir birilerini sordu, Hafýz boþtaydý o günlerde
Tanýþtýrdým, hemen kaynaþtýlar, anlaþmýþlar
Ýþe baþladýðýný bile haber vermedi kerata
Býraktýðýnda, daha doðrusu kazýk atýp gittiðinde de
Haberim olmadý, hanýmdan duydum, þaþtým kaldým
Kayýnbiraderin ortaðý çok ilçede þube açmýþ meðer
Baþka baþka ortaklarla, kazandýkça kazanmýþ
Hýrs girmeye görsün insanýn kanýna
Caný gidecek bilse uðraþýr hâlâ
Biraz daha kazanayým diye
Sonlarý sanmam ki hayr’olsun Bir ara kayýnbiraderler yemeðe gelmiþlerdi bize
O gece anlatmýþtý, klinikten baþka bir de
Hastane açmayý düþünüyorlarmýþ
Bunun içinde finansör, ortak arayýþlarý varmýþ
Kayýnbirader kliniðe ortak olmak için babadan kalma evi
Ýpotek ettirip banka kredisi çekmiþti, ödüyorlardý borcunu
Yeni kredi almak borcu kapatmadan kolay deðil tabii
Etraflarýna bakarlarken
Bizim hafýz delikanlý tanýdýðý zenginleri davet etmiþ
Allem etmiþ kalem etmiþ iþe ortak olmaya razý etmiþ
Yeni kurulacak hastanenin müdürlüðünü de garantilemiþ
Ýþin üzerinden de kendine yüzde beþ komisyon almýþ
Hadi burasý normal ticarette komisyon olur elbet
Ama bizim kayýnbiraderi çýkartmýþlar aradan
Düpedüz ihanet etmiþler adamcaðýza
O adamda bize itimadýndan iþe almýþtý
Ýyi de maaþ vermiþti çocuða
Daha ikinci ayý dolmadan
Böylesi bir edepsizlik
Morali çok bozulmuþ
Ketum adam bana söylemedi
Hiçbir þey demedi, ben aradým
Gittim yanýna, dinledim. Sonra
Aradým arsýzý, aðzýma geleni söyledim
Özür bile diletmedim, kapattým yüzüne
Kayýnbirader “
eniþte gerek yok ” dese de
Alamadým hýrsýmý, hanýmda üzüldü epey
Geçen gördüm ahkâm kesiyor bir yerde
Çaðýrdým yanýma, geldi, baþý önünde,
“
Buyur hocam ” dedi. “
Yok ” dedim ben deðil,
“
Sen buyur, her þeyi en iyi sen biliyorsun madem ”
Susuyor, konuþmuyor, yüzüme bakamýyor
Önce saðdan patlattým tokadý, bir adým geri gitti, þaþýrdý
Dudaðý kanamýþ, millet hareketlendi bir an
“Kimse karýþmasýn” dedim, yüzüme bakýnca
Bir tokatta soldan patlattým. Çömeldi olduðu yere
Yazýklar olsun diyebildim sadece.
O kaldý öylece, arkadaþlarý geldi yanýna
Baktým kayýnbiraderin büyük ortaðý sesleniyor
Oda ayrý eþek ya neyse, döndüm
“
Ýki tokatta sen mi istiyorsun? ” dedim
Cevap vermedi. Ardýma bile bakmadan çektim gittim…
03.05 – 10 Mayýs 2011 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.