çek çýkar ruhumu kýnýndan
al götür
neyim var neyim yok
gitmek çizilirken alnýmýn ortasýna
lal olan sözlerimi
dilimde bana býrakma
her an þimdi kan kýrmýzý
kazýnýyor her yanýmda
tarifi imkansýz bir sýzý
kim bekler ben gibi
vefa bilmez hayýrsýzý
bundan böyle
söylenmeyecek sevdalara
kýsýk sesli þarkýlarým var
açmayacak sevi tohumlarý
allý yeþilli her bahar
durmak bilmeyen saðanaklarda
kendimle baþbaþa
ne akýl kaldý ne havsala
ya saracak aþk küçük dünyamý
yapýþýp dudaklarýma
ya da vurulacak gün gibi
yayýndan çýkmýþ okla
yine de
durmaz artýk
bu sevda
çek
çýkar
ruhumu kýnýndan
giderken
ko’ma beni
bir baþýma
atilla güler