nataşa

dün bir mektup aldým nataþa dan
beni ganj a döktüklerini yazýyordu
sarýydý diyor ganj pirinç tanesi
bu sabah birden bire kýzardý gülleri
göðsümü sarýnca
uzak bahçelerin öksüz yüzü
sarmaþýk elleri

banaras ta bir aþufte
gözlerime hançer sapladý
göz göze geldik bengal içinde
sen bunu biliyordun
ben bunu biliyordum ama
nataþa nýn hançer dilleri
körfezin zil çalan eteklerinden
içime iþliyordu
mektubu düþüyordu elimden

sitarýn telleri kýrmýzý aðlýyor
sarýya çalýyor nehir boyunca kýzlar
ganj ýn sarý gülüþleri bundandýr
benim içimden bir nataþa geçiyor
upuzun boylu allý yeþil çingene
bir nataþa geçiyor girdaplarýnda boðulduðum
hala bir nehir akýyor koynumda
ganj mý desem telli duvaklý
hýzmalý gelin kýzýlýrmak yavrusu
ve hala çýkmýyor yataðýmdan kokusu
elim varmýyor yerdeki mektubuna

nevzat kýrkpýnar

04 / 70
Sosyal Medyada Paylaşın: