Loþ ýþýklý bir sokaðýn matemli yanlarýný arþýnlýyor gözlerim. Esaret altýnda kalmýþ bir þehir gibi talan ediliyor duygularým. Geçtiðim her kente kendimden bir parça baðýþlýyorum. Benden bir hatýra kalsýn diyorum kim olduðumu bilmeyen sokaklara. Hava soðuk ama aldýrmýyorum ! Ýki yana sallýyorum ellerimi son bir umudumdur cebimde olmayýþý. Senden kaç kilometre uzaktayým ? Yada sen bana kaç adým yakýnsýn.. Matematiksel iþlemler aþký nasýlda saçma hala getiriyor. Aslýnda gitmekle baþlýyormuþ beynin girdap sahneleri , Yalnýzlýk kendini hayellerin kýyýsýna vuruyor her geçen gün ve saniye. Sýyrýlmak istediðim onca aný varken sürekli gel - gitler kurgusu olmayan bir beyin sendoromuna yol açýyor. Zaman/sýzým sevgilim ! Sýzým Sýzým sýzlýyorum !!
Gökhan SARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
gokhan sari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.