Bir çocuk aðlýyor annesini arýyarak Cadde sokaklara köþelere bakarak Hüngür güngür gözlerden yaþ akarak Bir çocuk annem nerde diye baðýrarak Haykýrýyordu karanlýk geceye aðlýyarak
Bir çocuk aðlýyordu annem nerde diyordu Hayat denilen yaþam ayýrmýþtý onlarý biliyordu Arka sokaklarda bir yerde saklanmýþ diyordu Bir çocuk semaya el açmýþ annesine dua ediyordu Çocuðun gözlerinden sanki yaðmurlar yaðýyordu
Bir çocuk aðlýyordu üstü baþý çamur içinde Diz çökmüþ aðlýyordu bir duvarýn dibinde Açlýktan yüzü sararmýþ beþ kuruþ yoktu cebinde Açlýða aldýrmýyordu annesinin sevgisi vardý yüreðinde Aðlayan çocucuðun heberi yoktu annesinin öldüðünden...
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.