Kul eyledi yârim beni, emsâle misâl yok Yoktur çekecek nâzýmý, ümmîd-i visâl yok Derd’eyleyerek derdini, gezmekte isem de Can vermeye cânâna; mecâl, farz-ý isâl yok!
Güler TURAN mef û lü / me fâ î lü/ me fâ î lü/ fe û lün
Çat kapý yaptýmsa, girdimse kalbe Belki de yerim var, sanmýþtým caným Hay Allah! Yaptýðým, zararmýþ kalbe Seni kendime yâr, sanmýþtým caným.
Güzeldin, tatlýydýn, hem bal hem þeker Dedim ki kahrýmý, ancak O çeker Bilseydim dönerdim, kapýndan hemen Seni kendime yâr, sanmýþtým caným.
Saklasaydýn eðer, kalbinde beni Görürdün belki de bendeki seni Anlardýn sanýrým, neymiþ nedeni Seni kendime yar, sanmýþtým caným.
Güler Turan
Diyorum ki
Mevsim bahar olunca, sensizliðe aðlarým Kalbe ateþ dolunca, aþka umut baðlarým Yoksun diye yanýmda, karalarý baðlarým Ömrüme ömür kat gel, günler sona ermeden.
Ya da sen çaðýr beni, hemen koþup geleyim Ferman eyle bi’zahmet, caným feda edeyim Tutkunum sana perim, uðruna ben köleyim Ömrüme ömür kat gel, aþkým fire vermeden.
Güler TURAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
babidim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.