gel artık

Sensizliðe açýlýr her kapý,
Sensizliði kapatýr yüzüme.
Gecenin karanlýk cehenneminde,
Sensizlik yakar bedenimi.
Sensizlikten kurumuþ, kavrulmuþ yüreðim,
Bir damla sana muhtaç…
Bembeyaz bir papatya tarlasýyken yüreðim,
Þimdi ot bile bitmeyen çöle döndü sensizlikten…
Gecelerim gün gibi aydýnlýkken,
Þimdi gündüzleri ýþýðýna muhtaç gözlerim,
Dört bir yanda parýltýný arýyor,
Çýkabilmek için bu korkunç sensizlikten…
Gel artýk yalvarýrým,
Kurtar beni bu cehennemden,
Kapansýn artýk sensizliðe açýlan kapýlar,
Aydýnlansýn tekrar gecelerim,
Sana ulaþtýrsýn beni her yol,
Gel artýk yalvarýrým,
Bitsin bu sensizlik,
Filizlensin tekrar papatyalarým…


ertan kalay
Sosyal Medyada Paylaşın: