GÜL AYAZLARI
Senin gülmen için benim aðlamam
Senin yaþaman için benim ölmem gerekiyormuþ
Bir kýsýr döngü bir med-cezir
Bu sevda. Kemirmeye hazýr
Acýlarým, karýncalar mezar kazýr
Yavaþ yavaþ aðýr aðýr yüreðimde
Puslu bir güneþ demler çayýmý
Garip bir tesadüf
Þakaðýmda hüzün
Kanamasý durmaz hasretin
Þarkýlarýma nefes olur
Acýysa ellerindeki kadeh
Yüreðini rüzgarlara savur
Bir kara gözlü kale düþecek diye
Ben sevdamdan dönemezdim
Göðsünde ay taþýr vadimdeki sis
Baþucumda karanlýk siluetin
Seni seçemem gözlerindeki kardan
Gülüþün hürmetine eskittim yüreðimi
Boþluðunu kaldýramadým hala odamdan
Ne zaman seni arasam
Hayalinin gerçekliði söner
Olsun be yar
Býrak sensizlik otaðým olsun
Öldüremedin sevgimi
Kül edemedin aþkýmý
Gidiþine aldýrmadan
Seni vurdukça yüreðim
Daha çok seviyorum seni
Ben çözemedim bu sýrrý
Sýrra eren âþýk yakarmýþ ya kendini
gelde söndür bu yangýný artýk
Üþütmesin yüreðimi gül ayazlarý
Buzlar sarmasýn, yara almýþ gönlümü
Sevmek, gitmek kadar kolay deðildir gülüm
Unutma! Her tükeniþ ölüm deðildir gülüm
08 01 2007
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.