Annemi Gördüm
Annemi gördüm bugün düþümde.
Bir sýr saklýydý sanki gülüþünde.
Yavrum diye okþayýp öpüþünde;
Bütün sevgisini veren annemi…
Saçýmý okþarken pamuk elleri,
Geçerdi þefkatte esen yelleri.
Simsiyah saçýnda sýrma telleri,
Daðýtýp gülleri deren annemi…
Eve geç kalýnca gözleri dolup,
Nur parçasý yüzü sararýp solup,
Pencere önünde bir hayal olup;
Hüznünü camlara seren annemi…
Göklerde zamansýz boyutlar gibi,
Her dem tazelenen umutlar gibi,
Müþfik kollarýný bulutlar gibi;
Açýp üstümüze geren annemi…
Hayatta bir defa canýmý yakýp,
Ruhuma ateþten halkalar takýp,
Bir sonbahar günü bizi býrakýp;
Rabbin rahmetine eren annemi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.